1951 ते 1952 मध्ये केवळ 52 दशलक्ष टन अन्यधान्यापासून भारताचे उत्पादन 2022 ते 23 मध्ये 329.68 दशलक्ष टन इतके वाढले आहे या भरी वाढीमुळे भारत देशांतर्गत मागणी पूर्ण करू शकला आणि एक उल्लेखनीय अन्न निर्यातदार बनलेला आहे या यशाचे मुख्यतः भारतीय शेतकऱ्यांना नवीन तंत्रज्ञान आणि नावीन्यपूर्ण उपयासाठी विशेषता कृषी रसायनामध्ये खुलेपणा आलेला आहे.
भारतातील वाढती लोकसंख्या आणि कमी होत चाललेली विशेषता: कृषी क्षेत्र यामुळे सध्याच्या शेतजमिनीवर अन्न उत्पादन वाढवण्याची गरज पूर्वीपेक्षा अधिक गंभीर बनलेली आहे या वाढत्या मागणीची पूर्तता करण्यासाठी भारतीय शेतकरी अत्याधिक कृषी रसायनेकडे वळलेले आहेत ज्यामुळे लक्षणीय परिणाम प्राप्त झालेले आहेत.
भारतीय प्राकृतिक कृषी पद्धती विषयी माहिती
ऐतिहासिक दृष्ट्या फूड सेफ्टी आणि फूड सिक्युरिटी हे दोन वेगवेगळे शब्द आहेत अन्नसुरक्षा विकसनशील देशाची संबंधित होती तर विकसित देशासाठी अन्नसुरक्षा ही प्रमुख चिंता होती सुरुवातीला भारतासारख्या विकासाशील देशांनी कोणत्याही किमतीत जास्त उत्पादन मिळून उत्पादनास प्राधान्य दिले परंतु आता विकसित आणि विकसनशील दोन्ही देश सुरक्षित आणि बिनविषारी उत्पादनावर लक्ष केंद्रित करत आहेत या बदलावाचा मुख्यत्वे या बदलाचा मुख्यत्वे कापणीपूर्वी आणि नंतर शेतीत वापरल्या जाणाऱ्या कृषी पद्धतीचा प्रभाव पडतो आज भारत फूड सिक्युरिटी आणि फुड सेफ्टी दोन्ही सुनिश्चित करण्यासाठी शास्वत कृषी पद्धती सक्रियपणे अवलंबन करत आहे नवीन कृषी रसायनिक फॉर्मुले वितरण पद्धती आणि कार्यक्षम आणि पर्यावरणास अनुकूल अशा दोन्ही अनुप्रयोग तंत्राचा विकास करून संशोधनामध्ये महत्त्वाची भूमिका बजावत आहे.
शाश्वत शेतीचा पाया हा सतत नवनवीन शोध आणि संशोधनामध्ये आहे. भारतीय शास्त्रज्ञ आणि कृषी रसायन कंपन्या उच्च कार्यक्षमता राखून पर्यावरणीय प्रभाव कमी करणारी अभिनव फॉर्म्युलेशन तयार करण्यासाठी समर्पित आहेत. या नवीन फॉर्म्युलेशनमध्ये बऱ्याचदा बायोडिग्रेडेबल घटक समाविष्ट केले जातात आणि कमी विषाच्या पातळीचे प्रदर्शन करतात, ज्यामुळे ते लक्ष्य नसलेल्या प्रजाती आणि इकोसिस्टमसाठी कमी हानिकारक बनतात. महत्त्वपूर्ण संशोधन प्रगतीमुळे नियंत्रित-रिलीज ऍग्रोकेमिकल्सचा विकास झाला आहे. हे फॉर्म्युलेशन हळूहळू सक्रिय घटक सोडतात, वारंवार वापरण्याची गरज कमी करतात आणि पाण्यातील प्रवाह कमी करतात.
